Całe szczęście (albo niestety) z pomocą przychodzi mu Annie Wilkes, jak się później okazało wierna fanka Misery. Kobieta pracowała niegdyś jako pielęgniarka, ale teraz samotnie mieszka w domu na uboczu i nie pracuje nigdzie. Przez sąsiadów i okoliczną ludność uważana jest za dziwadło.

Paul w jej domu jest otoczony ogromną opieką i troską. mimo wszystko bardzo cierpi z powodu zmiażdżonych nóg.

Pewnego dnia cały świat się zmienia, a wszystko dlatego, że Annie czyta manuskrypt nowej powieści Sheldona, a później ostatnią książkę o Misery, w której to główna bohaterka umiera. Wilkes się nieobliczalna i przerażająca w swoich czynach. Nakazuje swojemu gościowi napisać kolejną część i wskrzesić jej obiekt jej obsesji.

Gdy Annie zostaje zmuszona pojechać po inny papier do pisania nowej Misery, Paul udaje się na kolejną "wycieczkę" po domu. W salonie odkrywa interesujący album z wycinkami gazet. Najdziwniejsze było to, że większość fragmentów artykułów mówiło o morderstwach w szpitalach. Wniosek jest taki, że kobieta była rzeczywiście pielęgniarką, ale była też morderczynią.

Pobyt w domu psychopatki zamienia się w prawdziwy koszmar. Pewnego razu główny bohater traci stopę, policjant życie, lecz Annie wciąż ma się dobrze.

Paul kończąc powieść poprosił ją, aby urządziła dla nich uroczystą kolację, którą przeżyć ma tylko jedno z nich.


Tradycyjnie, powstał film na podstawie "Misery" pod tym samym tytułem.

Ocena: 7,5/10
Uważam tę książkę, za bardzo dobrą i myślę, że w tamtych czasach dość realną. Mogła znaleźć się niezrównoważona psychicznie fanka, porwać idola i go dręczyć jednocześnie wielbiąc. Kto wie...

Betty.