Ten post nie jest taki sam jak zawsze. Jest to raczej gorące zaproszenie.

Dziś coś nieco z innej beczki i nieco młodszych czytelników.
Nowość na blogu! Jest to pierwsza książka w tej serii, którą napisała kobieta.

KILKA SŁÓW O AUTORCE 
Patricia Leitch pochodzi ze Szkocji, czego domyśliłam się po kraciastym wzorze na okładce książki. Napisała całą serię przygód o Jinny z Finnmory, która składa się z jedenastu części. "Nieujarzmiona" to drugi tom. Pisarka miała różne prace poczynając od biblioteki, a kończąc w szkółce jeździeckiej. Interesuje się końmi i jej książki głównie o tym opowiadają.



O CZYM OPOWIADA KSIĄŻKA?
A więc, Jinny w drugiej części szuka sposobu na nieujarzmioną Shanti, klacz, którą wyrwała z rąk cyrkowców. Zwierzę nie ufa jej, a dziewczynka martwi się, że rodzice zabronią jej dosiadać ukochanego konia. Pewnego dnia w okolicy pojawia się Klara Burnley, gwiazda jeździectwa. Jinny ma nadzieję, że doświadczona nowa koleżanka pomoże jej z Shani. Jednak na świecie nie ma nic za darmo.
Nieco wcześniej zostały znalezione jaja rzadkiego ptaka w tamtej okolicy i rodzina Jinny pilnuje ich na zmiany przed łowcami. Wszystko pozostaje w tajemnicy, aż Jinny nie wytrzymuje i mówi o wszystkim pewnej osobie, wywołując tym ogromne komplikacje w relacjach rodzinnych i przyjacielskich z Klarą, w oswajaniu Shanti oraz w występowaniu rybołowów w okolicy Finnmory.

Książka posiada morał i może dużo nauczyć jak nie należy postępować. Polecam ją głównie młodszym czytelnikom, szczególnie tym, którzy uwielbiają zwierzęta jak Jinny,

Ilość stron: 216

Pozdrawiam,
Betty

PS. Chętnie sprzedam tą książkę lub wymienię na coś inną :)

Był inicjatorem, organizatorem oraz redaktorem naczelnym Biuletynu Informacyjnego. Używał wtedy pseudonimów takich jak "Kaźmierczak", "Hubert", "Fabrykant".
Był twórcą koncepcji i głównym komendantem Organizacji Małego Sabotażu "Wawer".
W 1958 roku powrócił do pracy na Uniwersytecie Łódzkim, a 11 lat później otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego.


Zmarł w 1978 roku i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach obok Rudego, Alka i Zośki.
Jest autorem dwunastu książek, ale pozostawił po sobie dwieście trzydzieści dziewięć prac oraz ponad trzysta artykułów i recenzji.
Zdobył w sumie sześć odznaczeń, z czego trzy zostały mu przyznane pośmiertnie.
Rok 2003 był rokiem Aleksandra Kamińskiego.

O CZYM OPOWIADA KSIĄŻKA?
Głównymi bohaterami są Maciej Aleksy "Alek" Dawidowski, Jan "Rudy" Bytnar oraz Tadeusz "Zośka" Zawadzki. Książka jest oparta na prawdziwych losach młodych ludzi podczas niemieckiej okupacji. Powstała głównie dzięki relacji Zośki.


Jest w niej opisane nie tylko życie w organizacji "Wawer", ale także rodzinne domy. Całe ich życie podczas wojny jest zapisane na kilku kartkach. Wszystkie akcje, np. gazowanie kin czy rysowanie wszędzie kotwicy są szczegółowo opisane.
Historia kończy się na śmierci całej trójki przyjaciół.
Książka ma według mnie charakter dokumentalny i dlatego nie za bardzo mi się podobała.
Tytuł jest nawiązaniem do wiersza Juliusza Słowackiego "Testament mój".


Przepraszam za to, że post jest dość ogólny, ale coś nie mam weny niestety.
Betty.